Ik werd gevraagd om een privé-voorstelling te geven bij iemand thuis. Er waren 20 gasten uitgenodigd op deze zomerse avond. Het was nog zo warm dat het optreden in de prachtig, groene tuin werd gegeven. Ik was samen met Micky, die mij op bas begeleidde. Na een heerlijke vegetarische maaltijd begon de voorstelling om klokslag 20.00 uur. Vanaf de vierde foto en mijn verhaal over het ontstaan van de voorstelling, merkten Micky en ik dat we de aandacht hadden van de gasten. Tijdens het optreden en in de pauze kregen we vragen over de njai, de vrijheidsstrijd, de boottocht naar Nederland en kregen we verhalen te horen van ouders en opa’s die hadden gevochten in Indië. Deze militairen hulden zich ook in Indisch zwijgen . We kregen een applaus, dat de buren konden horen. Het was inmiddels donker toen enkele gasten ons gastenboek invulden. Dit was één van de reacties:
Lieve Nico en Micky
Wat super dat jullie zo fijn jullie familie-geschiedenis delen met muziek erbij. Leerzaam, gezellig en vol liefde!!! Ik heb genoten, dank jullie wel.
Omdat één van hen ziek was kon een echtpaar niet naar mijn voorstelling “Mijn oma’s waren njai’s” komen . Ik bood aan een prive-voorstelling te geven bij hen thuis. Voor het eerst werkte ik samen met een goede kennis, die vooraf een genealogisch onderzoek naar het verleden van de vrouwelijke partner had uitgevoerd. Zij is in Soerabaja geboren en er waren voldoende documenten te vinden in de diverse archieven. Het werd een document van 45 pagina’s/ Zij waren daar zo van onder de indruk dat zij ons uitnodigden om het Museum Bronbeek in Arnhem te bezoeken en ter afsluiting Indisch te gaan eten in het restaurant Kumpulan. Het werd een fijne, ontroerende middag voor ons allen. Het vriendelijke en behulpzame personeel van het Museum namen alle tijd voor onze gasten. Complimenten.
Wat bij een vorige workshop met jongeren niet lukte, verraste deze 70+ groep mij volledig. Met het trommelen van de debutantenmars deden de meesten al enthousiast mee. Bij het aanleren van het Andalusische palmas, klapten de deelnemers zonder probleem 2 ritmes door elkaar en kon ik zelfs met cajon een derde patroon toevoegen. Met de darbuka’s leerde ik hen dat je een ritme voor langere tijd kunt spelen en dat je zo in een trance kon raken. Dan moest iedereen wel op het zelfde moment op een bepaald gedeelte van de trom slaan, zodat die toon gaat resoneren. Eén van de blinde gasten hoorde/voelde dat trance-gevoel !! Ook het spelen van de basisritmes van de merengue, voerden de gasten bijna vlekkeloos uit op koebel, shaker en djembé. Wat een mooie middag was dit weer.
Reacties van deelnemers : Dank voor het delen van uw reis, muziek en hapjes; Ik heb genoten van uw reis; Wanneer komt u weer?; Prachtig gedaan; Dank U; Wat een mooie avond was het;
Op zondag 2 maart vertelt en zingt Nico van Asdonck over de geschiedenis van Nederlands-Indië/Indonesië. Om deze complexe geschiedenis uit te leggen, maakt hij gebruik van de verhalen van zijn overgrootouders, grootouders, ouders en zijn eigen ervaringen in Indonesië en zijn huidige leven. De middag begint om 15.00 uur met een foto-expositie van personen die een geschiedenis hebben in Nederlands-Indië. De foto’s zijn gemaakt door Gijs Possel. De ouders van Nicozijn geboren in Nederlands-Indië op het eiland Java. Nico is in Oudewater geboren en opgegroeid. Een aantal jaren heeft Nico Indische kookworkshops gegeven en tijdens die sessies werden hem veel vragen gesteld over Nederlands-Indie. Doordat hij die niet altijd adequaat kon antwoorden, begon Nico met het verzamelen van informatie in musea, uit boeken op websites en bij familie en vrienden van zijn ouders. Uiteindelijk is dit verwerkt tot deze voorstelling, die natuurlijk niet compleet is zonder live muziek en enkele Indisch/Molukse hapjes, die door leden van de kerk worden gemaakt. Voor zijn eerste reis in 1989 naar Indonesië opende hij de oude reiskoffer van zijn vader die jaren op zolder had gestaan. Door de documenten op chronologische volgorde te plaatsen, opende zich het levensverhaal van voornamelijk zijn vader. Dit begint met diens geboorte in 1891 in Rangkasbitoeng op het eiland Java. De moeder van Nico is geboren in een kleine desa, Soembergesing in 1926. Na een mooi, koloniaal leven veranderde dit met de komst van de Japanners en daarna brak ook nog de onafhankelijkheidsstrijd uit. Het werd te gevaarlijk voor hen en vertrokken uiteindelijk vertrokken naar Nederland.
Samen met het Combo Tjampoer neemt hij het publiek mee in de verhalen van zijn ouders en familie. Mooie en minder leuke herinneringen worden gedeeld. Na de pauze vertelt Ghislaine Messercola-Frans het verhaal van haar Molukse ouders en zingt vervolgens het prachtige nummer Adzal Ku. De voorstelling is geschikt voor mensen, die een nauwe band hebben met Nederlands-Indië, maar ook voor jongeren die willen weten wat hun ouders, opa’s en oma’s hebben mee moeten maken. De voorstelling kan ook verhelderend zijn voor een ieder die meer wil weten over deze complexe periode. Het huidige Indonesië wordt niet overgeslagen. De verhalen worden aangevuld met liedjes, gespeeld door het Combo Tjampoer (Bas van Asdonck, Benicio Messercola-Frans, Dick van Vliet, Ghislaine Messercola-Frans, Ilse Knook-Serkei, Jur van Dijk, Micky van Asdonck en Tony Simon).
Wanneer: zondag 2 maart Aanvang: 15.00 uur
Adres: Torenpleinkerk, Schoolstraat 5 in Vleuten.
Reserveren via: n.van.asdonck@gmail.com
Toegang : gratis; ter plekke kan een gift geschonken worden voor de kerk